"de Viktor Pelevin. Sorcxisto Ignato kaj homoj (фр.)" - читать интересную книгу автора

"Sukcesis. La morto sekvos", - pensis la blato Jxuo.
Jen oni versxas la bolantan akvon. Necesas elturnigxi kaj forkuri
subtablen.
"Sukcesis. La morto sekvos", - pensis la blato Jxuo.
Jen el la cxielo aperis kalkunumo kaj, pligrandigxante, impetas
malsupren. Elturnigxi jam ne eblas.
"La morto", - rimarkis la blato Jxuo.
Ignato levis la kapon. Eniris iuj kamparanoj sxafofelvestitaj, kasxante
malantauxen la grandajn rustkovritajn hakilojn.
- La pordon malriglis... Kompreneblas. Mi ja pensis ke tro longe vi
demetis sxuojn, - diris Ignato.
La pastro kun digno glatigis la barbon.
- Nu, kion vi volas? - severe demandis Ignato la kamparanojn.
- Jen, - konfuzigxinte kaj transpasxante samloke respondis la
kamparanoj, - mortigi vin ni intencas. Socio decidis. Socio cxiam mortigas
sorcxistojn.
"Socio, socio... - kun malgxojo pensis Ignato, solvigxante en aero, -
socio mem delonge estas mortigita fare de la propraj sorcxistoj".
- Fek! - kracxis la pastro kaj sinkrucis. - Denove ne sukcesis...
- Cxu eblas tiamaniere mortigi, - diris iu el la kamparanoj, purigante
la nazon per maniko. - Ikono ja necesas.