1. Lotta estas tre naiva

Mia frato, li nomi#285;as Jonas, kaj mi, mi nomi#285;as Maria, kaj nia eta fratino nomi#285;as Lotta. #348;i a#285;as nur iom pli ol tri jarojn, Lotta. Pa#265;jo diras, ke anta#365;­ ol aperis iuj infanoj en la domo, tiam estis plena kvieto. Sed poste tie aperis kelkaj krea#309;oj. Mia frato, li naski#285;is anta#365;­ mi. Kaj pa#265;jo diras, ke en la domo komenci#285;is bruo preska#365;­ tuj, post kiam Jonas fari#285;is sufi#265;e granda, ke li povis klaki per klakilo kontra#365;­ litrandon, kiam pa#265;jo volis dormi dum diman#265;aj matenoj. Kaj poste Jonas bruis pli kaj pli. Do tial pa#265;jo nomas lin Bruego. Min li nomas Brueto. Kvankam mi tamen ne bruas same multe, kiel Jonas. Fojfoje mi estas silenta dum kelka tempo. Poste ni rice-vis plian infanon, #285;i estis Lotta. #348;in pa#265;jo nomas Krieto, mi ne scias kial. Panjo nomas nin Jonas kaj Maria kaj Lotta, kiel ni nomi#285;as. Kvankam fojfoje #349;i nomas min Mia-Maria, kaj anka#365;­ Jonas kaj Lotta faras tion.

Ni lo#285;as en flava domo #265;e la strateto, kiu nomi#285;as la strato Potfarantoj.

#8213; Eble, lo#285;is potfarantoj #265;e #265;i tiu strato iam anta#365;­e, sed nuntempe #265;i tie lo#285;as nuraj brufarantoj, diras pa#265;jo. Mi kredas, ni rebaptu la straton al la strato Brufarantoj, li diras.

Lotta koleras, ke #349;i ne estas same granda, kiel Jonas kaj mi. Krome, Jonas kaj mi rajtas iri en la bazaron tute solaj, sed tion ne rajtas Lotta. Jonas kaj mi iras en la bazaron #265;iusabate kaj a#265;etas karamelojn de karamelvendistinoj, kiuj staras tie kaj vendas karamelojn. Sed ni kunprenas hejmen karamelojn anka#365;­ por Lotta, #265;ar tiel ni devas.

Foje sabate pluvis tiel terure, ke ni preska#365;­ ne povis iri en la bazaron. Sed ni prenis grandan ombrelon de pa#265;jo kaj tamen iris, kaj ni a#265;etis ru#285;ajn karamelojn. Kiam ni hejmeniris, ni iris sub la ombrelo kaj man#285;is karamelojn, kaj estis agrable. Sed Lotta ne povis eliri en la #285;ardenon e#265; unufoje, nur #265;ar pluvis tiel terure.

#8213; Kial devas pluvi? diris Lotta.

#8213; Por ke kresku sekalo kaj terpomoj, kaj ke ni ricevu ion man#285;eblan, diris panjo.

#8213; Kial devas pluvi en la bazaro do? diris Jonas. #8213; #264;u tio estas por ke karameloj kresku?

Tiam panjo nur ekridis.

Kiam ni enliti#285;is vespere, Jonas diris al mi:

#8213; Vi, Mia-Maria, kiam ni venos al avo kaj avino, tiam ni ne plantos karotojn en nia vila#285;a #285;ardeno, sed karamelojn, tiel estos multe pli bone.

#8213; Jes, kvankam karotoj estas pli bonaj por dentoj, mi diris. Sed ni povas akvumi ilin per mia verda akvumilo, karamelojn mi celas.

Mi tre feli#265;i#285;is, kiam mi rememoris mian etan verdan akvumilon, kiun mi havis #265;iam en la vila#285;o #265;e avo kaj avino. #284;i staras surbrete en kelo.

Ni gastas #265;e avo kaj avino #265;iam, kiam estas somero.

#264;u vi povas diveni, kion Lotta faris foje en la vila#285;o #265;e avo kaj avino? Estas granda sterkamaso malanta#365;­ bovejo, tie onklo Johansson prenas sterkon kaj #309;etas #285;in sur plugokampon, por ke tritiko kresku bone.

#8213; Por kio oni devas havi sterkon? demandis Lotta. Kaj tiam pa#265;jo diris, ke #265;io kreskas bonege, se oni metas sterkon sur #285;in.

#8213; Devas esti anka#365;­ pluvo, diris Lotta, #265;ar #349;i bone memoris, kion panjo estis dirinta, kiam pluvis tre multe tiusabate.

#8213; #284;uste tiel, Krieto, diris pa#265;jo. Posttagmeze ekpluvis.

#8213; #264;u estas iu, kiu vidis Krieton? diris pa#265;jo.

Sed ni ne vidis #349;in dum longa tempo, kaj ni ekser#265;is #349;in. Unue ni ser#265;is #265;ie en la domo kaj en #265;iuj #349;rankoj, sed tie estis neniu Krieto. Kaj pa#265;jo maltrankvili#285;is, #265;ar li estis promesinta al panjo zorgi pri #349;i. Finfine ni eliris kaj ser#265;is, Jonas kaj pa#265;jo kaj mi, en la bovejo kaj en la fojnejo kaj #265;ie. Sed poste ni iris malanta#365;­ la bovejon, kaj imagu, tie staris Lotta meze de la pluvo kaj meze de la sterkamaso, kaj #349;i estis tute #285;isoste malseka.

#8213; Sed kara Krieto, kial vi staras tie? diris pa#265;jo. Tiam Lotta ekploris kaj diris:

#8213; #264;ar mi devas kreski kaj fari#285;i granda, kiel Jonas kaj Mia-Maria.

Oj, kiom naiva #349;i estas, Lotta!