"Монтегю Саммерс. История вампиров" - читать интересную книгу автора

nisi a praesente nosci non possent, corpore interim semi-animi: donee
cremato eo inimici (qui Cantharidae vocabantur) remeanti animae velut
vaginam ademerint. Aristeae etiam visam evolantem ex ore in Proconneso,
corui effigie, magna quae sequitur fabulositate. Quam equidem et in Gnossio
Epimenide simili modo accipio: Puerum aestu et itinere fessum in specu
septem et quin-quaginta dormisse annis: reram faciem mutationemque mirantem
velut postero experrectum die: hinc pari numero dierum senio ingruente, ut
tamen in septimum et quinquagesimum atque centesimum vitae duraret annum.
Feminarum sexus huic malo videtur, maxime opportunus, conversione vulae:
quae si corrigatur, spiritus restituitur. Hue pertinet nobile apud Graecos
volumen Heraclidis, septem diebus feminae examinis et vitam revocatae.
Varro quoque auctor est, XX. Viro se agros dividehde Capuae, quemdam
qui efferetur, foro dpmum remaasse pedibus. Hoc idem Aquini accidisse. Romae
quoque Corsidium materterae suae mar-itum sumere locate reuxisse, et
locatorem funeris ab eo elatum. Adiicit miracula, quae tota indicasse
conveniat. E duobus fratribus equestris ordinis, Corsidio maiori accidisse,
ut videretur exspirasse, apertoque testamento recitatum herdem minorem
funeri instituisse; interim eum, qui videbatur extinctus, plaudendo
concivisse minis-teria, et narrasse "a fratre se venisse, commendatum sibi
h'liam ab eo. Demonstratum praeterea, quo in loco defodisset aurum nullo
conscio, et rogasse ut iis funebris, quar comparasset, efferetur". Hoc eo
narrante, fratris domestici propere annuntiavere exanima-tum ilium: et
aurum, ibi dixerat, repertum est. Plenum praeterea vita est his vaticiniis,
sed non conferenda, cum saepius falsa sint, sicut ingenti exemplo docebimus.
Bello Siculo Gabienus Caesaris classiarus fortissimus captus a Sex. Pompeio,
iussu eius incissa ceruice, et vix cohaerente, iacuit in litore toto die.
Deinde cum advesperavisset, cum gemitu precibusque congregate multituldine
petiit, uti Pompeius ad se veniret, aut aliquem ex arcanis mitteret: se enim
ab inferis remissum, habere quae nuntiaret. Misit plures 'Pompeius ex
amicis, quibus Gabienus dixit: "Inferis diis placere Pompeii causas et
partes pias: proinde eventum futurum, quern optaret: hoc se nuntiare iussum:
argumentum fore veritatis, quod peractis mandatis, protinus exspiraturus
esset": idque ita evenit. Post sepulturam quoque visorum exempla sunt: nisi
quod naturae opera, non prodigia consectamur"69.
Верно сказано у Плиния, что "Таково положение человечества, и настолько
ненадежно суждение людей, что даже саму смерть они неспособны определить".
Словам древнеримского мудреца стали вторить многие современные авторитеты.
Сабетти в своем Трактате XIV "О последнем соборовании. Компендий моральной
теологии" вопрошает: "Quid sacerdoti agendum sit si ad aegrotum accedat,
eumque modo mortuum, ut vulgo dicitur, inveniat?" ("Что делать священнику,
если он придет к больному и найдет его недавно умершим, как говорится в
простонародье?"). В процессе решения этого вопроса Сабетти утверждает: "lam
age ex sententia plurimorum medicorum' doctis,simorurh probabile est homines
in omnibus ferme casibus post instans mortis, ut vulgo dicitur, seu post
ultimam respira-tionem, intus aliquamdiu vivere, brevius vel diutius, iuxta
naturam causae quae mortem induxit. In casibus mortis ex morbis lenti
pro-gressus probabile est vitam interne perdurare aliquot momenta, sex
circiter, vel, iuxta quosdam peritos, unam dimidiam horam: in casibus vero
mortis repentinae vita interna perdurat longius, forte non improbabiliter,
usque ad putrefactionem" ("Ведь, по мнению многих ученейших медиков,