"Albert Camus VEBA - Veba" - читать интересную книгу автора (Camus Albert)Kafas¤ kar¤■an Rieux, ziyaretlerine m№■terileri aras¤nda en yoksullar¤n oturduЁu d¤■ semtlerden ba■lamaya karar verdi. Oralarda чЎp toplama i■i чok daha geч saatlerde yap¤l¤yordu ve bu semtin dar ve tozlu yollar¤ boyunca ilerleyen araba kald¤r¤m kenarlar¤na b¤rak¤lm¤■ чЎp kutular¤na deЁip geчiyordu. BЎyle ilerlediЁi bir yolda sebze art¤klar¤ ve kirli paчavralar¤n №zerine at¤lm¤■ bir d№zine kadar fare sayd¤.
▌lk hastas¤n¤ yatakta buldu, hem yatak odas¤ hem de yemek odas¤ olarak kullan¤lan oda sokaЁa bak¤yordu. Sert ve y¤pranm¤■ y№zl№, ya■l¤ bir Ispanyoldu. ╓n№nde, Ўrt№n№n №zerinde bezelye dolu iki tencere duruyordu. Doktorun iчeri girdiЁi s¤rada yataЁ¤nda yar¤ doЁrulmu■ ya■l¤ ast¤ml¤ Ўks№r№Ё№n№ yeniden yakalamak iчin kendini geriye at¤yordu. Kar¤s¤ bir leЁen getirdi. Ч Ee doktor ortaya ч¤k¤yorlar, gЎrd№n№z m№? dedi iЁne s¤ras¤nda. Ч Evet, dedi kad¤n, kom■u №ч tane bulmu■. 14 Ya■l¤ adam ellerini ovu■turuyordu. Ч Ortaya ч¤k¤yorlar, b№t№n чЎp tenekelerinde gЎr№yoruz, aчl¤ktan bu! ╟ok geчmeden Rieux burada oturan herkesin fareleri konu■tuЁunu saptamakta g№чl№k чekmedi. Ziyaretleri bitince evine dЎnd№. Ч Yukar¤da, size bir telgraf var, dedi MЎsyЎ Michel. Doktor ona yeni fareler gЎr№p gЎrmediЁini sordu. Ч Yo hay¤r, dedi kap¤c¤, kap¤y¤ gЎzetliyorum, anlars¤n¤z. O domuzlar da gЎze alam¤yorlar. Telgraf Rieux'ye annesinin ertesi g№n geleceЁini bildiriyordu. Hastan¤n yokluЁunda oЁlunun eviyle ilgilenmeye geliyordu. Doktor evine girdiЁinde hastabak¤c¤ gelmi■ti. Rieux, tayyЎr giymi■, y№z№n№ boyayla renklendirmi■, ayakta duran kar¤s¤n¤ gЎrd№. Ona g№l№msedi: Ч ▌yi, dedi, чok iyi. Bu s№re sonra garda onlar¤ yatakl¤ vagona yerle■tiriyordu. Kar¤s¤ kompart¤mana bak¤yordu. Ч Bizim iчin fazla pahal¤ deЁil mi? Ч Gerekli bu, dedi Rieux. Ч Nedir ■u fare hikтyesi? Ч Bilmiyorum. Tuhaf, ama geчecek. Sonra kar¤s¤na чabuk чabuk ondan Ўz№r dilediЁini, onunla daha yak¤ndan ilgilenmesi gerektiЁini ve onu чok ihmal ettiЁini sЎyledi. Kar¤s¤ susmas¤n¤ istediЁini belli edercesine ba■¤n¤ sall¤yordu. Ama Rieux ekledi: Ч Geri dЎnd№Ё№nde her ■ey daha iyi olacak. Yeniden ba■layacaЁ¤z. Ч Evet, dedi gЎzleri parlayarak, yeniden ba■layacaЁ¤z. Bir s№re sonra kocas¤na s¤rt¤m dЎn№yor ve camdan bak¤yordu. Peronda insanlar aceleyle ko■turuyor ve birbirlerine чarp¤yorlard¤. Lokomotifin t¤slayan sesi onlara kadar geliyordu. Kar¤s¤n¤ ad¤yla чaЁ¤rd¤, kad¤n ba■¤n¤ чevirdiЁinde y№z№n№n gЎzya■lar¤yla ¤slanm¤■ olduЁunu gЎrd№. Ч Hay¤r, dedi yumu■akl¤kla. 15GЎzya■lar¤n¤n ard¤ndan biraz buruk, g№l№msemesi belirdi. Derin bir soluk ald¤: Ч Haydi git, her ■ey iyi olacak. Kar¤s¤na s¤k¤ s¤k¤ sar¤ld¤ ve ■imdi peronun №zerinde, cam¤n Ўte yan¤nda art¤k yaln¤zca, onun g№l№msemesini gЎr№yordu. Ч Rica ediyorum, kendine iyi bak, dedi kar¤s¤na. Ama o duyam¤yordu. Ч Benim aileme sayg¤lar¤n¤ sunmaya giden Madam Othon'u bekliyorum. Lokomotifin d№d№Ё№ Ўtt№. Ч Fareler... dedi yarg¤ч. Rieux trenin yЎn№ne doЁru bir hamle yapt¤, ama yeniden ч¤k¤■ taraf¤na dЎnd№. Ч Evet, dedi, Ўnemli deЁil. Bu anla ilgili tek akl¤nda kalan, kollar¤n¤n alt¤nda Ўl№ farelerle dolu bir kasa ta■¤yan bir gЎrevlinin geчtiЁiydi. Ayn¤ g№n ЎЁleden sonra, Rieux muayeneye ba■larken, gazeteci olduЁu ve sabah geldiЁi sЎylenen genч bir adam¤ kabul etti. Ad¤ Raymond Rambert'di. K¤sa boylu, kal¤n omuzlu, kararl¤ y№zl№, aч¤k ve zeki gЎzleri olan Ram-bert'in s¤rt¤nda spor giysiler vard¤ ve keyfi yerinde gibiydi. DoЁrudan konuya girdi. Paris'teki b№y№k bir gazete ad¤na Araplar¤n ya■am ko■ullar¤n¤ ara■t¤r¤yordu ve onlar¤n saЁl¤k durumlar¤yla ilgili bilgiler istiyordu. Rieux bu durumun iyi olmad¤Ё¤n¤ sЎyledi. Ancak fazla ileri gitmeden Ўnce, gazetecinin doЁruyu sЎyleyip sЎyleyemeyeceЁini bilmek, ЎЁrenmek istiyordu. Ч Tabii, dedi beriki. 16 Ч ▐unu demek istiyorum: Tam bir ele■tiri getirebilir misiniz? Ч Tam deЁil, bunu aч¤kчa belirtmeliyiz. Ancak san¤yorum bЎyle bir ele■tiri dayanaktan yoksun olurdu. Rieux yumu■ak bir tonla gerчekten de bЎyle bir ele■tirinin dayanaktan yoksun olacaЁ¤n¤, ancak Rambert'in tan¤kl¤Ё¤n¤n eksiksiz olup olamayacaЁ¤n¤ yaln¤zca bilmek istediЁini sЎyledi. - Ben tam olmayan tan¤kl¤k d¤■¤nda bir ■ey kabul etmem. BЎylece sizin tan¤kl¤Ё¤n¤z¤ da kendi bilgilerimle desteklemeyeceЁim. Ч Bu Saint-Just'№n dili, dedi gazeteci g№l№mseyerek. Rieux ses tonunu y№kseltmeden o konuda hiчbir ■ey bilmediЁini, bunun ya■ad¤Ё¤ d№nyadan b¤km¤■, ancak yine de benzerleriyle ayn¤ zevklere sahip olan ve kendi ad¤na haks¤zl¤k ve Ўd№nleri reddetmeye kararl¤ bir insan¤n dili olduЁunu sЎyledi. Rambert, boynu omuzlar¤na gЎm№lm№■, doktora bak¤yordu. Ч Sizi anlad¤Ё¤m¤ san¤yorum, dedi sonunda ayaЁa kalkarak. Doktor onunla kap¤ya doЁru y№r№d№: Ч Olaylar¤ bu ■ekilde ele ald¤Ё¤n¤zdan Ўt№r№ size te■ekk№r ederim. Rambert sab¤rs¤zlan¤yor gibiydi: Ч Evet, anl¤yorum dedi, sizi rahats¤z ettiЁim iчin Ўz№r dilerim. Doktor onun elini s¤kt¤ ve ■u s¤ralar kentte bulunan Ўl№ farelerin miktar¤yla ilgili ilginч bir rЎportaj yap¤labileceЁini sЎyledi. Ч Evet, beni ilgilendirir bu, dedi co■kuyla Rambert. Saat on yedide yeni ziyaretler iчin evden ч¤karken doktor merdivenlerde hantal yap¤l¤, kal¤n ka■larla belirginle■mi■ geni■ ve чЎkm№■ y№zl№, hen№z genч bir adamla kar■¤la■t¤. Apartman¤n¤n en №st kat¤nda oturan ▌spanyol dansч¤larda birkaч kez ona rastlam¤■t¤. Jean Tarrou ayaklar¤n¤n dibinde, bir basamaЁ¤n №zerinde can чeki■mekte olan bir farenin Veba 17/2son ч¤rp¤n¤■lar¤n¤ izleyerek b№y№k bir dikkatle sigara iчiyordu. Doktora gri gЎzlerinin de biraz desteklediЁi sakin bir bak¤■ yЎneltti, ona merhaba dedi ve farelerin ortaya ч¤k¤■¤n¤n ilginч bir ■ey olduЁunu sЎyledi. |
|
|